Miałem dzisiaj dla odmiany coś pochwalić... no ale jakoś nie znalazłem godnego obiektu. Wlazłem za to na jakąś stronę o fotografii artystycznej i ujrzałem na niej zdjęcia hydrantu i starych opon. Pozostało mi zatem skrytykować fotografię, skoro i tak tu już siedzę. Poza tym użyłem słowa "obiekt", a aparaty mają obiektywy więc może warto pociągnąć tę grę słów.
Pewnie istnieją takie gałęzie fotografii, które potrafią podnieść skurcz palca wskazującego do rangi sztuki - ale ja się nie znam, więc sobie po prostu skrytykuje tych "utalentowanych artystów - fotografików" czy jak się ich tam zowie w świecie snobów. Staram się bowiem od jakiegoś czasu docenić to gówno zwane fotografią, oglądam te zdjęcia, które jak czarno-białe to niby od razu głębokie, choć przedstawiają kałużę i nawet, gdy trafiam na coś bardziej skomplikowanego, to mam świadomość, że to wszystko zainscenizowane, że fotograf ich poustawiał, ubrał, obkleił papierem toaletowym, żeby "kontrowersyjnie" było, a potem... po prostu pstryknął. Nie czuję tego. Dla mnie bowiem fotografia nie jest żadną sztuką, a fotograf żadnym artystą. Fotografia jest jedynie odtwórczym zapisem świata, a zdjęcia dokumentem archiwalnym - i to dobrze. Istotę sztuki - jak ją z reguły pojmuję - najlepiej pokazuje różnica między fotografią a malarstwem. Malarz staje przed pustym płótnem i z niczego TWORZY świat, niebo, ziemię, konia, rolnika, drzewo, statek i nogi tonącego Ikara - fotograf jedynie wykonuje skurcz mięśnia, a potem opowiada, jak to za pomocą odpowiedniego światła nadał kupie głębi czy coś.
Kończąc (już mi się odechciało pisać) - fotografia jest dla snobów, którzy bardzo chcieliby mieć jakiś talent artystyczny, ale go nie mają. Biorą więc aparat, idą w miasto i strzelają do byle kupy na chodniku, wierząc, że efekt końcowy jest ich zasługą. Otóż to nie wy - to Bóg (na potrzeby wpisu), który stworzył psa; pies, który stworzył kupę; drzewo, które rzuciło nań cień, Nikon, który odwalił za was robotę i parę programów do obróbki.
powiedzaaaaa, wtorek, 27 listopada 2012